ဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးက ႏိုးေထရ၀ါဒတဲ့

Sunday, March 14, 2010

ပ၀တၱိဟိတ္ဟူ၍ ရွိႏိုင္ - မရွိႏိုင္

ေနာက္ဆက္တြဲ(က)

ပ၀တၱိဟိတ္ဟူ၍ ရွိႏိုင္ - မရွိႏိုင္
















Monday, March 1, 2010

ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေမႊးေမႊးႀကိဳင္ႀကိဳင္ေလးနဲ႔ နိဗၺာန္သြားမွာ

ဘုရားျဖစ္ခန္းေဟာေျပာခ်က္မ်ားေၾကာင့္
ဘာသာေရးစာေပႀကီးတစ္ခုလံုးမွားယြင္းသြားၿပီမုိ႔ နိဗၺာန္ႏွင့္လြဲၾကၿပီ
(ေဆာင္းပါးအမွတ္စဥ္-၅)

''အဲဒါေတြကိုေထာက္၍-
(၁) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖင့္ ဘုရားျဖစ္။ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာျဖစ္။
(၂) သတိပ႒ာန္ေလးပါးျဖင့္ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာ၊ ဘုရားျဖစ္။
(၃) ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈၿပီး ဘုရားျဖစ္။
အခု....(ပ)....အမ်ားႀကီး မသိနဲ႔အံုး။ (ျမန္စြာဘုရားရွင္သိအပ္ေသာတရား။ ဗြီစီဒီေခြ။)

(၁)

''အက်ိဳးျမင္ရင္ အေၾကာင္းျမင္တယ္။ ေယာဂီတုိ႔ ထမင္းခ်က္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာပါတယ္။ အဲဒါ ဆန္ခ်က္တာပါ။ ထမင္းက အက်ိဳးတရားႀကီး၊ ထမင္းခ်က္ရင္ ေျပာ့ျပဲသြားမွာေပါ့။ (ပ) ထမင္းမခ်က္ပါဘူး။ ဆန္က အေၾကာင္းတရား။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းခ်က္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အေၾကာင္းတရားျဖစ္တဲ့ဆန္ကို သိၿပီးသား။ ဒါ ဖလူပစာနည္းေတြ။ (ပ)

အက်ိဳးတရားျဖစ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸႏၷကုိ ႐ႈပါလုိ႔ ေျပာလုိက္တာက အဲဒီအက်ိဳးတရား= ပဋိစၥသမုပၸႏၷက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္= အဝိဇၨာတဏွာ ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ အဝိဇၨာတဏွာကို႐ႈပါလို႔ ေျပာရာေရာက္ၿပီးသားျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေၾကာင္းျမင္ရင္ အက်ိဳးျမင္တယ္။ အက်ိဳးျမင္ရင္ အေၾကာင္းျမင္တယ္။ ဒီလိုသြားတယ္။ (၎၊ စာမ်က္ႏွာ၊ ၁၆။)

စိစစ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ ေယာ ပဋစၥိသမုပၸါဒံ ပႆတိ၊ ေသာ ဓမၼံ ပႆတိဒိ။ ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ၊ ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ- အက်ယ္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒံအရမွာ အေၾကာင္းတရား=အဝိဇၨာတဏွာ ရ၏။ ဓမံၼအရမွာ အက်ိဳးတရား(ပဋိစၥသမုပၸႏၷ)ရ၏ ဟုဆုိၿပီး၍ အက်ိဳးတရားကို႐ႈလွ်င္ အက်ိဳးတရားကို ျမင္ပံုကို ရွင္းျပထားပါသည္။ ယင္းအလိုအရမွာ

(က) ထမင္းခ်က္ပါ-၌ ထမင္းပုဒ္အရမွာ ဆန္ရ၏။ (ထမင္းကို လံုးဝ မယူရ။) ထုိနည္းအတူပင္ယူ၍
(ခ) ဓမၼံ ပႆတိ-၌ ဓမံၼအရမွာ အေၾကာင္းတရား=အဝိဇၨာတဏွာကို ယူရမည္။
ဤဓမၼံပုဒ္သည္ ဖလူပစာသဒၵါ ျဖစ္သည္-မွန္ပါမူ ဓမၼံပုဒ္အရမွာ အက်ိဳးတရား=ပဋိစၥသမုပၸႏၷကို လံုးဝ မယူရ။
အက်ိဳးကိုဆို၍ အေၾကာင္းကိုယူရမွသာ ဖလူပစာကိုး။

ဤသို႔ဓမၼံပုဒ္ကုိဖလူပစာသဒၵဟုယူလွ်င္

(တစ္) ပဋိစၥသမုပၸါဒံႏွင့္ ဓမၼံ အရတူသာ ျဖစ္ရသည္။
(ႏွစ္) အက်ဳိးတရား(ပဋိစၥသမုပၸႏၷ) ကုိ ျပႏိုင္ေသာ ဓမၼပုဒ္ဟူ၍ မရိွျခင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးတရား(ပဋိစၥသမုပၸႏၷ) ကုိ ပယ္ရာေရာက္သည္။
(သံုး) အနက္တူျဖစ္၍ တစ္လံုးတည္း ေဟာျပလွ်င္ ၿပီးပါလ်က္ ''ေယာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ၊ ေသာ ဓမံၼပႆတိ။ ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ၊ ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ''ဟူ၍ ႏွစ္လံုးစလံုးကို ဘာေၾကာင့္ ေဟာသနည္းဟု ေမးဖြယ္ရွိသည္။
(ေလး) ဓမၼံပုဒ္သည္ ဖလူပစာျဖစ္လွ်င္ အ႒ကထာက ဓမၼံအရမွာ ပဋိစၥသမုပၸႏၷဓမၼ= အက်ဳိး တရားရ၏ ဟု ဘာေၾကာင့္ ဖြင့္ျပပါသနည္း။ (ဝါ)ဓမံၼအရမွာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္= အေၾကာင္းတရားပင္ ရ၏ဟု ဘာေၾကာင့္ မဖြင့္ပါသနည္းဟု ေမးဖြယ္ရွိသည္။

အမွန္မွာ- ဤပါဠိေတာ္၌ ဓမံၼပုဒ္သည္ ဖလူပစာသဒၵါ လုံးဝမဟုတ္ပါ။ မုခ်သဒၵါသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဓမံၼပုဒ္အရမွာ အ႒ကထာ ဖြင့္သည့္အတုိင္း အက်ိဳးတရားကို ယူရမည္။ (ဝါ)အေၾကာင္းတရားကို လံုးဝ မယူႏုိင္။ ဓမၼေစတီေဟာေျပာသည့္အတုိင္း ဓမံၼပုဒ္ကို ဖလူပစာသဒၵါဟုယူ၍ ဓမၼံပုဒ္အရ အေၾကာင္းတရား (အဝိဇၨာတဏွာ) ကုိယူလွ်င္ ပါဠိေတာ္လည္း ပ်က္၏။ အ႒ကထာလည္း ပ်က္၏။

အဘယ္သို႔ ပ်က္သနည္းဟု ဆိုေခ်ေသာ္-
(၁) ေယာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ= အေၾကာင္းတရားကို႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။ (အဝိဇၨာတဏွာကုိ ႐ႈပါေပါ့။)
(၂) ေသာ ဓမံၼ ပႆတိ= အေၾကာင္းတရားကုိ ႐ႈ၏။ ျမင္၏။ (အဝိဇၨာတဏွာကုိ ျမင္ပါေပါ့။) (ဤသည္ကား ဖလူပစာဟု ယူခုိက္အတြက္တည္း။ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိပါသနည္း။)
(၃) ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ= အေၾကာင္းတရားကို႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။ (အဝိဇၨာတဏွာကုိ ႐ႈပါေပါ့။)
(၄) ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ= အေၾကာင္းတရားကိုျမင္၏ (အဝိဇၨာတဏွာကုိ ျမင္ပါေပါ့။) (ဤသည္ကား ဖလူပစာဟု ယူခုိက္အတြက္တည္း။ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိပါသနည္း။) ဟူ၍ ျဖစ္သျဖင့္ အက်ိဳးတရားကိုျပဆုိႏုိင္သည့္ပုဒ္ လုံးဝမရွိေတာ့ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပါဠိေတာ္ႀကီး ပ်က္စီးရပါသည္။

ဓမၼံပုဒ္ကုိ မုခ်သဒၵါဟုယူလွ်င္ ပါဠိေတာ္လည္း မပ်က္ပါ။ အ႒ကထာလည္း မပ်က္ပါ။
မပ်က္ပံုမွာ -
(၁) ေယာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ= အေၾကာင္းတရားကို ႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။
(အဝိဇၨာတဏွာကုိ ႐ႈပါေပါ့။)
(၂) ေသာ ဓမံၼ ပႆတိ = အက်ိဳးတရားကို ျမင္ပါ၏။ (ဥပါဒါနကၡႏၶာအစစ္ကုိ ျမင္၏ေပါ့)
(၃) ႏွစ္ဝါက်ေပါင္းပိ႑တၴ = အေၾကာင္းတရား၏ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္
ေက်းဇူးျပဳပံု အျခင္းအရာ(အဆက္အစပ္)ကုိ ႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။
(၄) ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ = အက်ိဳးတရားကို ႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။ (ဥပါဒါနကၡႏၶာအစစ္ကုိ ႐ႈပါ။)
(၅) ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ = အေၾကာင္းတရားကို ျမင္ပါ၏။ (အဝိဇၨာတဏွာကုိ ျမင္ေပါ့။)
(၆) ႏွစ္ဝါက်ေပါင္းပိ႑တၳ= အက်ိဳးတရား၏ အေၾကာင္းတရားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနပံု အျခင္းအရာ (အစပ္) ကို ႐ႈပါ။ ျမင္ပါ။
ဤပါဠိေတာ္(၄)ခု ဝါက်(၂)စုံတုိ႔ျဖင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ (၆)မ်ိဳးတုိ႔ကို ျမတ္စြာဘုရား ျပေတာ္မူရာတြင္

အမွတ္(၃)ႏွင့္ အမွတ္(၆)တုိ႔သည္သာလွ်င္
ပဋိစၥသၥသမုပၸါဒ္အစစ္ (ဝဋ္လည္ျခင္းအစစ္) ျဖစ္ပါသည္။
ပစၥယယာကာရအစစ္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤ အမွတ္(၃)ႏွင့္ အမွတ္(၆)ကို ျပလုိုေသာေၾကာင့့္သာလွ်င္ ေယာ= အနိယိယမ (အၾကင္သူ)ႏွင့္ ေသာ=နိယိယမ(ထုိုသိသူ) တုိ႔ကို ခ်ိပ္ဆက္တြယ္ကပ္လ်က္ ''ေယာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ၊ ေသာ ဓမၼံ ပႆတိ၊ ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ၊ ေသာ ပဋိစၥသၥသမုပၸါဒံ ပႆတိ''ဟူ၍ ပါဠိေတာ္(၄)ခုတုိ႔ကို ထုတ္ေဖာ္၍ ေဟာျပရျခင္းသာတည္း။

အေၾကာင္းတရားတစ္ခုတည္းကို႐ႈဟုသာ ေဟာလုိပါမူ ''ပႆ အာဝုေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ''ဟူ၍ ေဟာျပလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ (ဘုရားရွင္က အခ်ီးႏွီး အေမာမခံပါ။) ထို႔ေၾကာင့္ ဤစိစစ္ခ်က္အရ စိစစ္ျပျခင္း ခံရေသာ ဓမၼေစတီ၏ ဖလူပစာသဒၵါယူပံုဆိုင္ရာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားထက္ပို၍ ဘုရားႏွင့္ သာသနာေတာ္ကို ေစာ္ကားေသာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ိဳး ဘယ္မွာမွ ရွိႏုိင္ေတာ့မည္ မထင္မိေတာ့ပါ။

(၂)

''ေကာင္းၿပီ။ ပဋိစၥသမုပၸႏၷဆုိတာ ဘာလဲ။ ပဋိစၥသမုပၸႏၷံ ေခါပန ယဒိဒံ ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ။ က်မ္းညွိပါၿပီ။ ယဒိဒံ-ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ၊ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးေတြဟာ။ ပဋိစၥသမုပၸႏၷံ၊ ပဋိစၥသမုပၸႏၷ(အက်ိဳးတရား)မ်ိဳးေတြပါပဲ။ ၿပီးပါၿပီဗ်ာ။ (ပဋိစၥသမုပၸႏၷ=ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါး။ ။ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါး= ပဋိစၥသမုပၸႏၷ။) ၿပီးသြားပါၿပီ။ (ပ) ဒီလုိဆုိရင္ စာတစ္ေၾကာင္းေရးမယ္။

''ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးဟုဆုိအပ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸႏၷရဲ႕ အေပၚမွာ အဝိဇၨာတဏွာဟု ဆုိအပ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တုိ႔ မျဖစ္ေအာင္ က်င့္သံုးျခင္းကို တရားလုပ္တယ္လို႔ ေခၚသည္။ ဒါဟာ တရားအားထုတ္တာ။ ထုိင္ခ်င္ထုိင္။ ထခ်င္ထ။ သြားခ်င္သြား။ ေျပးခ်င္ ေျပးၾက ေပေတာ့။ အေရးႀကီးတာ ပဋိစၥသမုပၸႏၷ မဆက္ေပးဖို႔ လိုတယ္။ ဆက္ေပးရင္ သံသရာလည္မယ္။

''မဆက္ေပးလုိ႔ ျပတ္သြားရင္ 'ဒုကၡနိေရာေဓာနိဗၺာနံ'လုိ႔ ဆိုသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ စက္ဝန္းထဲမွာ ဒုကၡေတြရွိသည္။ အဲဒီစက္ဝန္းကို ဆႏၵရာဂနဲ႔ မၿငိလို႔ရွိရင္ စက္ဝန္းကလြတ္သြားေတာ့ ဒုကၡနိေရာဓ ရွိသည္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးလို႔ဆိုတဲ့ ပဋိစၥသမုပၸႏၷနားမွာပဲ ဒုကၡနိေရာဓလုိ႔ဆုိတဲ့ နိေရာဓသစၥာ (နိဗၺာန္) ရွိတယ္။

''လွမ္းေနတဲ့ခႏၶာ၊ ၾကြေနတဲ့ခႏၶာ၊ ထမင္းစားေနတဲ့ခႏၶာ။ ေခြးေဟာင္တဲ့ခႏၶာ၊ ထမီဝတ္ထားတဲ့ခႏၶာ။ ပုဆိုးဝတ္ထားတဲ့ခႏၶာ၊ သကၤန္းဝတ္ထားတဲ့ခႏၶာ၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့ခႏၶာ၊ အဲဒီပဥၥကၥကၡႏၶာ၊ အက်ိဳးခႏၶာ၊ နဂုိခႏၶာ၊ တကယ္ရွိခႏၶာေတြထဲမွာ နိေရာဓသစၥာၥာ မရွိေရးခ်မရွိပါ။ ရွိလား။ (မရွိဘူး။) ဒါကို သိဖို႔လုိတယ္။ (၎စာ၊ ႏွာ၊၁၇။)

စိစစ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါစိစစ္ခ်က္အတုိင္းပင္ ဓမံၼကို ဖလူပစာဟု ယူထားသူအတြက္ ပါဠိေတာ္လာ ''ေယာ ဓမံၼ ပႆတိ၊ ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒံ ပႆတီ'တိ'ေနာက္မွာ ''ပဋိစၥသမုပၸႏၷာ ေခါပနိေမ ယဒိဒံ ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ''ဟူ၍ လာစရာပင္ လံုးဝ မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ဓမံၼပုဒ္မွာ မုခ်သဒၵါျဖစ္၍ အက်ိဳးတရားကို ယူရေသာေၾကာင့္ ဓမံၼပုဒ္၏သ႐ုပ္ကို ျပရန္ က်န္ေနေသးျခင္းေၾကာင့္ ''ပဋိစၥသမုပၸႏၷာေခါ'' အစခ်ီေသာ ေဒသနာကို ဆက္ေဟာထားပါသည္။

ဤေဒသနာျဖင့္ ဓမၼံအရ-မုခ်အားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸႏၷဓမၼကို ယူပါ။ (ဓမၼံအရ ဖလူပစာအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒေခၚေသာ အေၾကာငး္တရား (ဝါ) အဝိဇၨာ တဏွာ တ႔ိုကိုလံုးဝမယူရ။) ပဋိစၥသမုပၸႏၷ ဆိုသည္မွာ ဥပါဒါနကၡႏၶာအစစ္ျဖစ္၍ ဓမံၼအရ-ဥပါဒါနကၡႏၶာအစစ္ကိုယူပါ- ဟူ၍ ဆိုလုိပါသည္။

အထူးမွာထားခ်က္။ ။ေဆာင္းပါးစဥ္ (၃)မွာ ေဖာ္ျပခ့ဲသည့္အတိုင္း ဓမၼေစတီ၏တရားတို႔မွာ သံုးႏႈံးေလ့ရွိေသာ 'ဥပါဒါနကၡႏၶာ'သည္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာ ေဒသနာတုိ႔မွာပါသည့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ မဟုတ္ပါ။ နာမည္တူသာ ျဖစ္သည္။ တရားကုိယ္သ႐ုပ္ခ်င္း လံုးဝမတူပါ။

(၃)

''အဝိဇၨာတဏွာ မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာ၊ ေဝဒႏုပါဒါနကၶႏၶာ၊ ဒါေတြလဲ ျဖစ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔သူငယ္ခ်င္းက ''ဗိုေကာ- ဗုိေကာတုိ႔ ဆရာေတြရဲ႕တရားနည္းက မွားေနတာပဲ။ ဥပါဒါနကၡႏၶာကို အေၾကာင္းဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ အဲဒီဥပါဒါနကၡႏၶာကုိ ပယ္ရမယ္လို႔ ဘုရားဘယ္မွာ ေဟာသလဲ။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဓမၼစၾကာမွာ သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုကၡာ။ ပရိညာတႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ... ပရိညာတဗၺႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝလုိ႔ ေဟာထားတာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာဆိုတာ ပရိညာတဗၺတရားပဲ။ ဒုကၡသစၥာျဖစ္တဲ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာကုိ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ပယ္ရမွာလဲ။ ပယ္ရမယ္လို႔ဆိုေတာ့ မွားတာေပါ့''လို႔ ဒီလုိလာၿပီး ေျပာပါတယ္။

အဂၤုတၱရနိကာယ္မွာ ''ဣေမသံ ေခါ ဘိကၡေဝ ပဥၥႏၷံ ဥပါဒါနကၡႏၶာနံ ပဟာနာယ ဣေမ စတၱာေရာ သတိပ႒ာနာ ဘာေဝတဗၺာ''လို႔ ရွိတယ္။ ဒီလုိဆိုရင္ သတိပ႒ာန္ေလးပါး ပြားတာဟာ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးကိုပယ္ဘို႔...

(ပ)...။ ဒီလုိ ၫႊန္ျပလိုက္ရတယ္။ မျငင္းၾကပါနဲ႔ေတာ့။ က်မ္းၫွိတတ္ရင္...။ (၎စာ-၁၈-၁၉။)
စိစစ္ခ်က္။ ။အထက္ပါတို႔တြင္ ဓမၼေစတီက "အဂၤုတၱိဳရ္ရွိပါဠိေတာ္အရ ဥပါဒါနကၡႏၶာတို႔ကိုပယ္သည္"ဟု ဆုိပါသည္။ ယင္းအဆိုသည္ ေဖာ္ျပပါဓမၼစႀကာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာေၾကာင့္ မွားပါသည္။

ဓမၼစၾကာတြင္
(၁) ဒုကၡသစၥာ(ဥပါဒါနကၡႏၶာအစစ္)တုိ႔သည္ သိရမည့္တရား
(၂)သမုဒယသစၥာ(ဆႏၵရာဂ)တုိ႔သည္ပယ္သတ္ရမည့္တရား''ဟု ရွိသည္။
ဓမစၼစႀကာသည္ မုခ်ေဒသနာနည္း ျဖစ္ပ္ပါသည္။္။ အဂၤုတိၱဳရ္မွာ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတုိ႔သည္ ပယ္ရမည့္ တရားဟုရွိရာတြင္ ၎ေဒသနာသည္ ေနယ်တၳေဒသနာျဖစ္ပါသည။္
ထုိ႔ေၾကာင့္ -
'ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔၌ (စြဲမွီတြယ္ကပ္၍) ျဖစ္ပြားတတ္ကုန္ေသာ ဆႏၵရာဂ (သမုဒယသစၥာ) တုိ႔ကို ပယ္ရမည္'ဟု ယူရပါသည္။ ဤသုိ႔ယူမွသာလွ်င္ ေဒသနာႏွစ္ရပ္ ညီၫြတ္ပါသည္။ (ဝါ) က်မ္းၫွိတတ္သည္ မည္ပါသတည္း။

အကယ္၍ အဂၤုတၱဳိရ္လာအတုိင္း ''ဥပါဒါနကၡႏၶာ (ဒုကၡသစၥာ) တုိ႔ကို ပယ္ရသည္''ဟုယူလွ်င္ ဓမၼစၾကာသုတ္လာ (ဒုကၡသစၥာ=ဥပါဒါနကၡႏၶာတုိ႔ကို-သိ။ သမုဒယသစၥာ=ဆႏၵရာဂတို႔ကို ပယ္)ဆုိေသာေဒသနာေတာ္ကို မီး႐ိႈ႕ျပာခ် ဖ်က္ပစ္ရ ေပေတာ့မည္။ မည္သို႔မွ က်မ္းၫွိ၍ မရႏုိင္ၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။

အထူးမွာထားခ်က္။ ။ ဤတရားေခြထဲတြင္ ဓမၼေစတီက -
'အဝိဇၨာတဏွာ'အေၾကာင္းတရားတုိ႔ကို ပယ္မွ ဘုရားျဖစ္-ဟူ၍ (ေသာ၊ သ၊ န၊ အ-ျဖစ္ ဟူ၍) ေဟာေျပာထားေၾကာင္း ေတြ႕ၾကရပါသည္။
လိုရင္းမွာ 'တဏွာကိုပယ္သတ္ပါ'ဟူသတည္း။ သို႔ေသာ္-ဒႆနသမၸဒါ မိတ္ဆက္ေခြထဲတြင္မူ 'ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေဟာေနၾကတဲ့ တရားမ်ားစြာကေတာ့ ဒိ႒ိနဲ႔တဏွာမွာ တဏွာသတ္တဲ့လမ္းစဥ္ မ်ားပါတယ္။

တုိ႔က ဒိ႒ိသတ္လမ္းစဥ္ကုိ ဒႆနသမၸဒါလို႔ ဆုိမယ္။ ဒိ႒ိသတ္လမ္းစဥ္မွာ မိန္းမကုိလဲ ယူပါတယ္။ စီးပြားေရးေတြကိုလဲလုပ္ပါတယ္။ လွလဲလွခ်င္ပါတယ္။ ဓမၼေစတီဆရာေတာ္က လွလွပပေလးနဲ႔ နိဗၺာန္ဝင္မွာ။ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေမႊးေမႊးႀကိဳင္ႀကိဳင္ေလးနဲ႔ နိဗၺာန္သြားမွာ။ ဒိ႒ိသတ္ၿပီး သြားမွာ။ ငါတုိ႔က ဒိ႒ိသတ္ လမ္းစဥ္နဲ႔ သြားမွာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေတာ္ကားေလးနဲ႔ သြားမယ္''ဟူ၍ ေဟာထားပါသည္။

က်မ္းၫွိတတ္ေသာ ဓမၼေစတီသည္ ဤတရားေခြ(၂)မ်ိဳးထဲတြင္ တရားခ်င္းညီေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား မၫွိႏုိင္ဘဲ ရွိေနပါသနည္း။ အေျဖရွာၾကပါ-ဗ်ာတို႔။

၀ိဘဇၨ၀ါဒီ

Wednesday, February 3, 2010

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တရားသမားေတြဟာ တရားမရၾကပါဘူး... (အခန္း ၁၉ )

အခန္း ၁၉

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တရားသမားေတြဟာ တရားမရၾကပါဘူး...